بیماری استخوان پاژه ای در سالمند

با رسیدن به سنین پیری، بیماری‌های متفاوتی گریبان‌گیر سالمندان می‌شود. سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده و عضلات آن‌ها تحلیل می‌رود. مشکلات قلبی و عروقی، پارکیسنون، زوال عقل، فشار خون، عدم تعادل و … تنها گوشه‌ای از مشکلات این عزیزان است. یکی دیگر از بیماری‌هایی که در سنین بالا به سراغ سالمندان می‌آید بیماری‌های استخوانی است. در این شرایط آن‌ها به کمک دیگران احتیاج خواهند داشت. اگر در منزل از سالمند بیمار مبتلا به پاژه استخوانی نگهداری می‌کنید، می‌توانید با استخدام پرستار سالمند، از خدمات این سرویس استفاده کرده و مراقبت از سالمند بیمار خود را به پرستار بسپارید. پرستاران این سرویس با توانایی بالا و دانش در مورد بیماری پاژه، می توانند در مدیریت شرایط بیمار و نگهداری سالمند به شما خدمات ارائه دهند.

بیماره پاژه چیست؟

آیا تا به حال اسم این بیماری را شنیده اید؟ بیماری پاژه یک نوع بیماریست که در آن بافت استخوان نمی‌تواند خود را ترمیم کند. استخوان بافت زنده‌ای است که دائم در حال ترمیم است. فرد مبتلا به این بیماری، استخوان‌های ضعیفی خواهد داشت و در بعضی موارد؛ بیماری پاژه می‌تواند باعث بزرگ شدن، تغییر شکل و بد شکلی استخوان‌های بدن بیمار شود.

در طی این بیماری، از بین رفتن و بازسازی دوباره استخوان باعث کاهش کیفیت استخوان و ضعیف شدن آن می‌شود که این امر، گاها منجر به شکستگی استخوان خواهد شد. بیماری استخوانی پاژه می‌تواند یک یا چندین استخوان را درگیر کند؛ نواحی شایع بروز این بیماری لگن، ستون فقرات و جمجمه است.

چه کسانی به بیماری پاژه مبتلا می‌شوند؟

پاژه یک بیماری شایع در کل جهان است؛ این بیماری افراد مسن را بیشتر درگیر می‌کند. بیماری پاژه تا سن 80 سالگی، 8 درصد از مردان و 5 درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بالارفتن سن، عمل تغییراتی در بدن است؛ که این تغییرات باعث کاهش کیفیت زندگی سالمندان می‌شود. افراد مسن به دلیل پوکی استخوان نمی‌توانند تحرک زیادی داشته باشند و دچار انواع بیماری های استخوانی می شوند. این بیماری در خانم های سالمند شایع تر از آقایان می باشد. عامل وراثت هم در این بیماری نقش بسزایی دارد.

علائم بیماری پاژه در سالمندان

بسیاری از افرادی که دچار بیماری پاژه هستند، هیچ علائمی از این بیماری ندارند. این علائم به مرور زمان و به آرامی ظاهر می شوند. گاها افراد پس از انجام دادن آزمایش خون یا بعد از انجام دادن آزمایش اشعه ایکس برای بیماری دیگر، متوجه بیماری پاژه می شوند.

از جمله علائم بیماری پاژه استخوانی در سالمندان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد مداوم و خسته کننده‌ی استخوان
• دردی که در طول بدن حرکت می‌کند
• از دست دادن حرکت در قسمتی از بدن
• تغییرات قابل توجه در شکل استخوان ها
• آرتروز مفاصل
• بی حسی و گزگز در اعضای بدن از جمله دست و پاها
• آرتریت
• سفتی و تورم مفاصل
• اختلال تعادل و حرکت
• شکستگی استخوان با کوچکترین ضربه
• انحنای غیر طبیعی ستون فقرات
• تاخیر در بهبود استخوان آسیب دیده
• بدفرمی زانو مانند زانوی پرانتزی
• اختلالات شنوایی در صورتی که استخوان جمجمه درگیر باشد

دلایل ابتلا به بیماری پاژه

از علل به وجود آمدن بیماری پاژه، می‌توان به دو مورد زیر اشاره کرد:

1. استخوان قدیمی حذف می‌شود و استخوان جدید جایگزین آن می‌شود. که این فرآیند به بازسازی استخوان معروف است.
2. سلول‌های استخوانی مشابه پوست ساخته می‌شوند.

دو سلول مسئول این امر هستند:

• استئوکلاست (سلول هایی که استخوان قدیمی را جذب می کنند.)
• استئو بلاست ( سلول هایی که استخوان جدیدی را ایجاد می کنند.)

بیماری پاژه زمانی به وجود می آید که سلول های استئو کلاست با سرعت بیشتری نسبت به معمول، شروع به جذب استخوان می‌کنند. این امر باعث می‌شود که سلول‌های استئو بلاست، سریعتر از حد معمول استخوان جدید تولید کنند؛ در نتیجه استخوان ها به صورت بزرگ تر یا ضعیف تر از حد نرمال ایجاد می‌شوند و یا بدشکل به نظر می‌رسند.

علم پزشکی هنوز نتیجه‌ی دقیقی درباره پدید آمدن این فرآیند به دست نیاورده است، اما ژنتیک نقش قابل توجهی در به وجود آمدن این بیماری دارد؛ زیرا کودکان مبتلا به بیماری پاژه، هفت برابر بیشتر از افراد عادی در معرض ابتلا به بیماری هستند. همچنین کسانی که در اوایل زندگی خود آسیب استخوانی دیده‌اند و از نظر ژنتیکی احتمال ابتلا به این بیماری را دارند، بیشتر در معرض مبتلا شدن به این بیماری هستند.

محققان عوامل وراثتی و عوامل محیطی مانند عفونت های ویروسی را در بروز بیماری پاژه استخوانی مؤثر می‌دانند.

تشخیص بیماری پاژه در سالمندان

برای تشخیص و درمان بیماری پاژه در سالمندان، باید به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه کنید. پزشک معالج، سالمند شما را معاینه کرده و درمورد تاریخچه خانواده؛ سوالاتی را می‌پرسد. در مرحله‌ی بعدی پزشک درخواست عکس از استخوان‌های بیمار را خواهد داشت، زیرا در این بیماری، استخوان مبتلا به پاژه ضخیم تر و بزرگتر به نظر می رسد و در مواردی این طور به نظر خواهد رسید که استخوان درست رشد نکرده است. همان طور که پیش‌تر گفتیم، وراثت نیز در این بیماری نقش دارد. ممکن است فرد یک نقص ژنتیکی را به ارث ببرد، بنابراین احتمال اینکه به بیماری پاژه مبتلا شود بسیار بیشتر است. اگر سابقه‌ی بیماری را در خانواده‌ی خود دارید، باید بعد از 40 سالگی؛ هر 2 تا 3 سال آزمایش خون انجام دهید.

چند راهکار برای تشخیص بیماری پاژه شامل:

• آزمایش خون: پزشک می‌تواند برای تشخیص این بیماری برای شما آزمایش خون تجویز کند. این آزمایش برای بررسی سطح ماده ای به نام آلکالین فسفاتاز (ALP) در خون می باشد. اگر فرد مبتلا به بیماری پاژه باشد، دارای سطح بالایی از ALP خواهد بود. اما آزمایش خون به تنهایی برای تشخیص این بیماری کافی نیست زیرا برخی از افرادی که مبتلا به این بیماری هستند، دارای سطحALP طبیعی می باشند.
• اسکن استخوان (CT SCAN) : در این روش مقداری ماده رادیو اکتیو به نام ردیاب به صورت وریدی در بازوی شما تزریق می‌شود و یک دوربین مخصوص از استخوان های شما عکس می‌گیرد. مناطقی که ماده ردیاب را بیش‌تر یا خیلی کم جذب کند، دچار مشکلات استخوانی است.
• MRA : در MRA با استفاده از آهنربا و امواج رادیویی قدرتمند، از استخوان‌های شما عکس می‌گیرند تا پزشک با توجه به عکس‌ها تشخیص دهد که مبتلا به بیماری هستید یا خیر.
• اشعه ایکس: اشعه ایکس هم یکی دیگر از روش های تشخیص این بیماری می باشد. این اشعه می‌تواند به پزشک نشان دهد که آیا استخوان‌ها بزرگ تر از حد معمول هستند یا نه. اگر استخوان‌ها بزرگ شده باشند، پزشک می‌تواند تشخیص بیماری استخوان پاژه در فرد بیمار را بدهد.
• آزمایشات بیشتر: آزمایشات بیشتر در صورتی نیاز است که پزشک تصور کند، احتمال ابتلا به سرطان استخوان در فرد وجود دارد. (هرچند این مورد بسیار نادر است.) در این مورد، ممکن است نیاز به انجام دادن اقداماتی باشد از جمله: بپوسی استخوان؛ که در آن نمونه‌ای از استخوان با بیهوش کردن فرد برداشته می‌شود تا بتوان آن را با جزئیات بررسی کرد.
• سی تی اسکن؛ یک سری اشعه ایکس از استخوان آسیب دیده برای ایجاد یک تصویر دقیق سه بعدی گرفته می‌شود.
• اسکن ام آر آی؛ یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویری دقیق از استخوان آسیب دیده استفاده می‌شود.

شما می‌توانید با استخدام پرستار در منزل، مراقبت از سالمند خود را برعهده‌ی پرستاری کارآزموده و مجرب قرار دهید.

کاهش درد هنگام ابتلا به بیماری پاژه

در صورت تشخیص بیماری پاژه، پزشک متخصص ارتوپد با توجه به شرایط بیماری شما، درمان خود را آغاز می‌کند.

استفاده از داروهای مسکن جهت کاهش درد، معمول و رایج است. استامینوفن، ناپروکسن و ایبوپروفن می‌تواند شما را از درد دور کند.

استفاده از طب سوزنی و تکنیک‎‌های آرامش بخش می‌تواند به شما در کاهش تنش بدن و کاهش درد ناشی از بیماری و همچنین مدیریت سریع و آسان استرس کمک کند. فیزیوتراپی می‌تواند در ساختن عضلات و بهبود تعادل به شما کمک کند. همچنین این درمان از شکستن استخوان ها جلوگیری می‌کند و در کاهش درد مؤثر است. استفاده از عصا یا واکر برای کمک به راه رفتن و جلوگیری از افتادن و شکستن استخوان تاثیرگذار می‌باشد.

معمولا بیس فسفونات‌ها اولین داروهای تجویز شده برای بیماری پاژه استخوان هستند که اغلب این بیماری را برای سال های طولانی غیر فعال می‌کند.

در موارد نادری ممکن است سالمند بیمار نیاز به جراحی داشته باشد. با انجام جراحی می توان به درمان شکستگی استخوان کمک کرد، مفاصل آسیب دیده توسط آرتریت شدید را جایگزین کرد و استخوان‌های تغییر شکل یافته را اصلاح کرد.

بهبود بیماری پاژه در خانه

برای کاهش خطر و عوارض ناشی از بیماری پاژه استخوان در بین سالمندان، می‌توان نکات زیر را انجام داد.

رژیم و تغذیه: یک رژیم غذایی که شامل مقدار زیادی کلسیم و ویتامین D است، برای فرد مبتلا به پاژه‌ی استخوان واجب و ضروری است. برای ساخت استخوان‌های محکم به هردو مورد نیاز است.

منابع غذایی مناسب برای سالمندان که باید در رژیم غذایی آنها گنجانده شود، این منابع شامل: ماهی ساردین، شیر، ماست، پنیر، تخم مرغ، آب پرتقال، کلم بروکلی، انواع مغزها، بامیه، کنجد و ماهی قزل آلا است.

با تهیه‌ی رژیم غذایی مناسب، به سالمند و فرد بیمار خود کمک کنید تا به وزن متعادل دست پیدا کند.

ورزش، استراحت و خواب کافی: انجام دادن پیاده‌روی و شنا برای بهبود وضعیت سالمند بیمار بسیار مؤثر است. البته باید توجه داشت، ورزشی که باعث شود به استخوان فرد فشار وارد شود، اصلا مناسب نیست. بهتر است برای انتخاب ورزش مناسب با پزشک مشورت کنید و برای انجام صحیح ورزش‌ها از پرستار سالمند کمک بخواهید.

استفاده از دستگاه های ویژه مانند میله های راه رفتن، کفی‌های ارتز و بریس های نخاعی می‌تواند به کاهش وزن بر روی استخوان آسیب دیده کمک کند.

سبک زندگی سالم و ایمن کردن محیط خانه: این روش، یک گام بسیار مؤثر در کمک به بهبود فرد سالمند می‌باشد. محیط منزل را ایمن کنید تا خطر سقوط و افتادن در منزل کاهش پیدا کند. برای جلوگیری از افتادن بیمار با مشورت پزشک از عصا یا واکر استفاده کنید. در مکان‌های شلوغ و پر رفت و آمد از دستگیره استفاده کنید و همچنین نور خانه هم باید مناسب و کافی باشد.

ترک دخانیات: قطع مصرف دخانیات، سرعت کاهش تراکم استخوان را کم می‌کند. اگر فرد سالمند سیگار مصرف می‌کند، او را به ترک سیگار تشویق کنید.

زمانی که یک سالمند مبتلا به بیماری استخوان می‌شود، باید به خوبی به بحث نگهداری از سالمند بپردازیم. مراقبین و پرستار سالمند باید این اطمینان را به ما بدهند که خدمات باکیفیتی به سالمند ارائه خواهند داد. استخدام پرستار سالمند از یک مؤسسه ی مجرب، ما را از امنیت و آسایش عزیزان مان مطمئن می‌کند.

عوارض احتمالی بیماری پاژه در سالمندان

متاسفانه در بیشتر موارد، بیماری استخوان پاژه پیشرفت می‌کند. در ادامه عوارض احتمالی این بیماری را بررسی می کنیم:

• بزرگ شدن و بدشکل شدن استخوان‌ها: برای مثال ممکن است فرد بیمار متوجه شود بر اثر انحنای زانو، یک پا کوتاه‌تر از پای دیگر است.
• سرطان استخوان: اگرچه این مورد بسیار نادر است اما در کمتر از 1 درصد افراد مبتلا رخ می‌دهد.
• استخوان‌های شکننده؛ یا به عبارتی پوکی استخوان که به راحتی استخوان می‌شکند.
• مشکلات قلبی: بیماری پاژه‌ی گسترده‌ی استخوانی ممکن است پمپاژ قلب را سخت‌تر کرده و خون‌رسانی به اندام ها را به مشکل بیاندازد. این حجم افزایش کار قلب، منجر به نارسایی قلبی می‌گردد.
• کاهش شنوایی: اگر جمجمه آسیب دیده باشد، باعث کاهش شنوایی دائمی می‌شود که فرد در پی این آسیب باید از سمعک استفاده کند.
• کلسیم بیش از حد در خون
• آرتروز: استخوان‌های تغییر شکل یافته می‌توانند میزان استرس در مفصل های اطرافشان را افزایش دهند که باعث آرتروز و پوکی استخوان می‌شود.
• نگهداری از سالمند مبتلا به پاژه ی استخوانی توسط پرستاران مجرب آسانیسم

بیماری استخوانی پاژه، بیشتر در سالمندان و افراد بالای 40 سال بروز می‌کند. فرد مبتلا به این بیماری نیاز به مراقبت های اساسی دارد تا مورد درمان قرار بگیرد و دچار عوارض بیشتری ناشی از این بیماری نشود. نگهداری از شالمند مبتلا به بیماری پاژه، معمولا برای خانواده‌ها دشوار است. تیم مجرب آسانیسم با داشتن کادری مجرب در قالب پرستار سالمند، پرستار بیمار و پرستار کودک، آماده خدمت رسانی به شماست. آسانیسم با در نظر گرفتن استانداردهای خدمات مراقبتی، در حفظ امنیت و آسایش سالمندتان می کوشد. برای دریافت اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات کافیست اطلاعات خود را در وبسایت و اپلیکیشن ثبت کرده و یا با شماره 02191304433 تماس بگیرید.